Een microcontroller (MCU voor microcontrollereenheid) is een kleine computer op een enkele metaaloxide-halfgeleider (MOS) geïntegreerde schakeling (IC) -chip. Een microcontroller bevat een of meer CPU's (processorkernen) samen met geheugen en programmeerbare input / output-randapparatuur. Programmageheugen in de vorm van ferro-elektrisch RAM, NOR-flash of OTP-ROM is ook vaak op de chip aanwezig, evenals een kleine hoeveelheid RAM. Microcontrollers zijn ontworpen voor embedded toepassingen, in tegenstelling tot de microprocessors die worden gebruikt in personal computers of andere algemene toepassingen die bestaan uit verschillende discrete chips.
In moderne terminologie is een microcontroller vergelijkbaar met, maar minder geavanceerd dan, een systeem op een chip (SoC). SoC kan een microcontroller als een van de componenten bevatten, maar integreert deze meestal met geavanceerde randapparatuur zoals een grafische verwerkingseenheid (GPU), een wifi-module of een of meer coprocessors.
Microcontrollers worden gebruikt in automatisch gestuurde producten en apparaten, zoals besturingssystemen voor automotoren, implanteerbare medische apparaten, afstandsbedieningen, kantoormachines, apparaten, elektrisch gereedschap, speelgoed en andere ingebedde systemen. Door de omvang en kosten te verminderen in vergelijking met een ontwerp dat gebruikmaakt van een afzonderlijke microprocessor, geheugen en invoer- / uitvoerapparaten, maken microcontrollers het rendabel om nog meer apparaten en processen digitaal te besturen. Microcontrollers met gemengde signalen zijn gebruikelijk en integreren analoge componenten die nodig zijn om niet-digitale elektronische systemen te besturen. In de context van het internet der dingen zijn microcontrollers een economisch en populair middel voor het verzamelen van gegevens, het detecteren en aansturen van de fysieke wereld als randapparatuur.