Psychologen definiëren vergeving over het algemeen als een bewuste, weloverwogen beslissing om gevoelens van wrok of wraak jegens een persoon of groep die u heeft gekwetst, los te laten, ongeacht of ze werkelijk uw vergeving verdienen.
Even belangrijk als het definiëren van wat vergeving is, is begrijpen wat vergeving niet is. Deskundigen die vergeving bestuderen of onderwijzen, maken duidelijk dat wanneer u vergeeft, u de ernst van een overtreding tegen u niet verdoezelt of ontkent. Vergeving betekent niet vergeten, en evenmin het vergoelijken of verontschuldigen van overtredingen. Hoewel vergeving kan helpen om een beschadigde relatie te herstellen, verplicht het je niet om je te verzoenen met de persoon die je schade heeft toegebracht, of hem te ontheffen van wettelijke aansprakelijkheid.
In plaats daarvan brengt vergeving de vergevingsgezinde gemoedsrust en bevrijdt het hem of haar van ondermijnende woede. Hoewel er enige discussie bestaat over de vraag of echte vergeving positieve gevoelens jegens de dader vereist, zijn deskundigen het erover eens dat het in ieder geval inhoudt dat diepgewortelde negatieve gevoelens moeten worden losgelaten. Op die manier stelt het je in staat om de pijn die je hebt geleden te herkennen zonder je door die pijn te laten bepalen, waardoor je kunt genezen en verder kunt gaan met je leven.