In de wiskunde is een polynoom een uitdrukking die bestaat uit variabelen (ook wel onbepaalde waarden genoemd) en coëfficiënten, die alleen de bewerkingen van optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en niet-negatieve gehele exponentiatie van variabelen omvat. Een voorbeeld van een polynoom van een enkele onbepaalde x is x2 - 4x + 7.
Veeltermen komen voor in veel gebieden van wiskunde en wetenschap. Ze worden bijvoorbeeld gebruikt om polynoomvergelijkingen te vormen, die een breed scala aan problemen coderen, van elementaire woordproblemen tot gecompliceerde wetenschappelijke problemen; ze worden gebruikt om polynoomfuncties te definiëren, die voorkomen in omgevingen variërend van elementaire scheikunde en natuurkunde tot economie en sociale wetenschappen; ze worden gebruikt in calculus en numerieke analyse om andere functies te benaderen. In geavanceerde wiskunde worden polynomen gebruikt om polynoomringen en algebraïsche variëteiten te construeren, die centrale concepten zijn in de algebra en algebraïsche meetkunde.